Om via de natuurlijke weg van jouw kind uit de baarmoeder te drijven, dien je volkomen ontsluiting te hebben en de vliezen gebroken te zijn. Het kan eerder zijn, maar meestal breken de vliezen aan het einde van de ontsluitingsperiode. Het kan zijn dat de vliezen niet willen breken of dat het beter is niet langer te wachten tot ze uit zichzelf breken. De verloskundige of gynaecoloog prikt de vliezen dan door. Indien de weeën nog niet echt aanwezig waren, zullen die nu hierdoor op gang komen. Door samentrekking van de spieren, de weeën, wordt je baby beetje voor beetje naar buiten gedreven.

Het is gebruikelijk dat het hoofd van de baby als eerste naar buiten komt. De baby wordt in de buik gedwongen een aantal draaien te maken om het op een zo gunstig mogelijke manier naar buiten te laten komen. Jouw kind komt dus ondersteboven in de buik te liggen. Het lichaampje ligt voor de bevalling zijwaarts. Als het hoofdje voor de uitgang ligt, wordt het ten opzichte van het lichaam ongeveer een kwartslag gedraaid. Het neusje van de baby draait naar de rug van de moeder toe. Als het bijna zover is, rust het hoofd van de baby op de bekkenbodem. De weerstand van de bekkenbodem zorgt ervoor dat het hoofd van de baby in de nek wordt gedrukt. Nu zal de schedel tussen de schaamlippen zichtbaar worden. Bij een nieuwe perswee komt het hoofd naar buiten. Zodra het hoofd buiten is, draait het bij, waardoor het weer recht op het lijfje staat. De schouders komen één voor één naar buiten. Wanneer de schouders buiten zijn, glijd de rest van het lichaampje zonder veel moeite naar buiten. De baby zit dan nog aan de navelstreng vast. Tegenwoordig wordt ondanks dat, het natte glibberige en ietwat bloederige kindje direct op de buik van de moeder gelegd.